FEBEG stelt reeds meerdere jaren een onevenwicht vast in de sociale beschermingsmaatregelen die zijn ingevoerd op de Brusselse energiemarkt. Door geen echt onderscheid te maken in de bescherming tussen de klanten in reële sociale en financiële moeilijkheden (de zogenaamde “beschermde” klanten) en de overige klanten, is het Brusselse beschermingsbeleid uitgebreid tot álle Brusselse verbruikers.
Doordat de beschermingsmaatregelen niet effectief worden toegepast op diegenen die ze het meeste nodig hebben, wordt het gevoerde beleid inefficiënt en duurder voor de maatschappij. Een beschermingsbeleid zou moeten streven naar een stabilisatie van de schuldgraad van de verbruikers in moeilijkheden. Bepaalde modaliteiten veroorzaken echter het omgekeerde effect en werken de toename van de schulden van de consument in de hand. FEBEG wijt dit vooral aan de trage toepassing van de veel te complexe beschermingsmodaliteiten, aan het feit dat de consument zelf het initiatief moet nemen, aan het ontbreken van ‘prepaid’-meters’ en aan de procedure bij de Vrederechter.
Door de opeenstapeling van schulden in de hand te werken en de begunstigden slecht te selecteren, blijken de beschermingsmaatregelen in het Brusselse gewest inefficiënt, in het bijzonder voor de meest kwetsbare verbruikers. Dit leidt tot een hoger aandeel openstaande schuldvorderingen en ondraaglijke financiële risico’s voor de leveranciers.
Vincent Deblocq, Advisor FEBEG: “De werking van de Brusselse energiemarkt kan sterk worden verbeterd in het belang van iedereen en in het bijzonder van de verbruikers in een kwetsbare sociale situatie. Het huidige beschermingsmodel slaagt er niet in om mensen in reële moeilijkheden snel te helpen, want zij moeten onder andere zelf het initiatief nemen, de procedure is te lang en te duur voor alle betrokken partijen en het statuut van beschermde klant wordt te laat toegekend, terwijl concrete verbeteringspistes bestaan.”
FEBEG stelt aan de Brusselse overheid voor om meer bepaald in overleg met FEBEG de volgende verbeteringen te overwegen:
- De aanvraag- en toekenningsprocedure van het statuut van beschermde klant vereenvoudigen en een onderscheid maken tussen beschermde klanten, die kwetsbaar worden geacht, en niet-beschermde klanten, zodat op hen verschillende sociale beleidsmaatregelen kunnen worden toegepast
- De beschermingsmaatregelen voor de beschermde klanten verbeteren en de sociale rol versterken die de distributienetbeheerder tegenover deze klantengroep zal moeten spelen bij niet-betaling
- Niet meer via de vrederechter moeten passeren om niet-beschermde residentiële klanten op te zeggen. Een prepaid-meter plaatsen, met een resultaatsverbintenis voor de DNB
- De driejaarlijkse contracten afschaffen zoals in de overige Gewesten en lidstaten